به گزارش شبکه خبری دولت الکترونیک, امروزه استفاده از دستگاههای مخابراتی همچون تلفن همراه جزو لاینفک زندگی مردم جهان شده و با وجود مباحث بسیاری که درباره تاثیرات منفی این امواج از سوی دانشمندان مطرح میشود، اما هیچ یک از دولتها تاکنون به طور رسمی تاثیرات مخرب آن را نپذیرفتهاند.
پژوهشهای گستردهای که به وسیله سازمانهای جهانی مانند سازمان بهداشت جهانی در حال انجام است، نشان داده است که امواج رادیویی و پارازیتهای قوی که به صورت همگن در محیط شهری پخش و حتی امواج رادیویی آنتنهای فرستنده تلفن همراه هم که با فرکانس بالا ارسال میشوند، برای بدن انسان مضر بوده و باعث بروز سرطان و بیماریهای مغزی میشوند.
این امواج پرانرژی، گویی شهرهای بزرگ جهان را به یک مایکرویو بزرگ تبدیل کردهاند که همه انسانها در آن به آرامی در حال برشته شدن هستیم. مساله بسیار مهمی که متاسفانه در کنار آلودگیهای شدید هوا باعث آسیبها و صدمات جبرانناپذیر بسیاری در سطح عموم جامعه میشود.
این مساله در ایران شکل حادتری به خود گرفته و با ورود فناورریهای جدیدی چون 3G ، 4G و دیگر شبکههای مبتنی بر امواج رادیویی، شرایط پیچیدهتری پدید آورده است. از یک سو به دلیل رقابت در عرصه ارتباطات موبایل، شاهد حضور شرکتهای ارایهکننده خدمات متعدد در این زمینه هستیم و از سوی دیگر به دلیل ضعف شبکههای مخابراتی ثابت کشور، شاهد برافراشته شدن هزاران آنتن رادیویی مایکرویو برای تامین نیازهای ارتباطی روی سقف ساختمان اکثر سازمانها و حتی بسیاری از شرکتهای خصوصی هستیم. به طوری که به نظر میرسد با گسترش نیازهای ارتباطی و ضرورت تبادل حجم بالاتری از اطلاعات در زمان کمتر، به زودی خانههای مسکونی نیز نیازمند برقراری ارتباطات مستقیم رادیویی با مراکز ارایهکننده خدمات ارتباطی و اینترنتی خواهند بود.
زیانهای ناشی از توسعه ارتباطات رادیویی در شهرها و تاثیر مخرب آنها بر سلامت شهروندان ایجاب میکند که ایجاد شبکه ارتباطی ثابت با فناوری فیبرنوری به عنوان تنها راهکار قابل قبول از سوی متولیان امر دنبال شود.
نگاهی به اختلالات شبکههای ارتباطی و اکثریت استفادهکنندگان اینترنت کشور بر پایه تکنولوژی GPRS گوشیهای موبایل و همچنین عدم وجود شماره تلفنهای IP base نشان میدهد که وجود یک بستر مطمئن و قوی در ارتباطات ثابت کشور آن هم بر پایه تکنولوژیهای روز جهانی مانند فیبر نوری به کاهش میزان نیازمندی و در نتیجه استفاده از تلفنهای همراه در جامعه کمک میکند.
در این راستا، صدور پروانه ایجاد شبکه فیبرنوری در سراسر کشور در قالب اپراتور چهارم مخابراتی، تنها اقدام عملی برای رهایی از این مخمصه بوده است که از سوی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات دنبال میشود. اما رسیدن به این جایگاه تلاشی مضاعف از سوی همه احاد قانونگذاری، حمایتی و نظارتی را طلب میکند.
گفته میشود که این شبکه در صورت حمایت دولتی و عمومی، در پایان برنامه پنجم توسعه میتواند سرویس مورد نیاز ۱۰ میلیون مشترک پهن باند کشور را تامین کند.