یکی از تهدیداتی که کارشناسان و مسئولان کشورهای مختلف جهان، در آینده، جایگاه ویژهای برای آن قائل میشوند، بحث اینترنت اشیاء و ابزارآلات وابسته به آن است. روند توسعه فناوریهای مختلف در جهان همانند اینترنت اشیاء، بهگونهای است که وابستگیها به آن، به طرز چشمگیری افزایش یافته است. همین مسئله سبب شده است تا نتوان آن را بهصورت کلی از زندگی بشر حذف کرد.
رشد فناوریهای جدید مانند اینترنت اشیا، به تغییراتی در روند مصرف جهانی نیز منجر میشود. بر اساس مدل سایبری ۲۰۲۵ پیشبینی میشود اقتصادهای نوظهور در سال ۲۰۲۵ با سهم ۶۰ درصدی از بازار جهانی لوازم الکترونیکی خانگی از کشورهای توسعهیافته پیشی گیرند. این تغییر نیازمند آن است که عرضهکنندگان فناوری جهانی، محصولاتشان را با بازارهای جدید هماهنگ سازند و در ادامه لازم است تنظیمکنندگان بازار نیز نحوه جذب ترکیبی عرضهکنندگان جهانی و محلی را برای این تقاضا مشخص کنند.
رشد دستگاههای متصل شده و بهطورکلی استفاده از فناوری، روند جهانی به سمت رایانش ابری را تسریع میبخشد. تا سال ۲۰۲۵، بیشترین داده تولیدشده در جهان از طریق ابر جابجا میشود یا در برخی نقاط در ابر ذخیره میشود. اکثر کشورها به جهت پوشش تقاضای اطلاعاتی شهروندان و نیز برای مشارکت در اقتصاد جهانی، فناوری ابری را به رسمیت میشناسند. کسبوکار بهمنظور حضور در فضای رقابتی و کارآمدی، فناوری ابری را بکار میگیرند. دولتها در اقتصادهای در حال ظهور و توسعهیافته برای کاهش هزینهها، فعالسازی خدمات و کاهش وابستگی به تجهیزات قدیمی، بهسرعت به دنبال کاربرد این فناوری هستند. با توجه به افزایش ضرورت فناوری ابری برای توسعه و ارائه خدمات حیاتی، برخی دولتها جهت تنظیم این فضا اقداماتی را آغاز نمودند؛ که به دنبال آن جهت ایجاد تعادل، حفاظت از زیرساختهای حیاتی و تضمین امنیت، حریم خصوصی و قابلیت اطمینان دادهها به یک موضوع مهم تبدیل خواهند شد.
نتیجه ایجاد تعادل مناسب در برخی کشورها، بهرهمندی از مزایای ارتباطات پیشرفته، کاهش هزینهها، بهبود دولت الکترونیکی و افزایش تسهیلات است. در این میان کشورهایی که بهطور ناآگاهانه به دنبال تنظیم فناوریهای نو هستند، بدون درک کاملی از تأثیر این فناوریها و تهدیدات اقتصادی و فرهنگی، در حال مقررات گذاری سنگینی هستند که درنهایت منجر به ایجاد محدودیت در نوآوری برای بخشهای کلیدی اقتصاد بهصورت داخلی و بینالمللی خواهد شد.