از مایکروسافت تا اچ پی

سال آینده، «رایانش ابری» در خدمت کسب و کار درخواهد آمد و شرکت‌های بزرگ کم‌کم همه کارهای خود را به آن منتقل خواهند کرد و مراکز داده‌ها دیگر در حصار دیوارها باقی نخواهند ماند.

به گزارش شبکه خبری دولت الکترونیک، در طول چند سال گذشته، وقتی شرکت‌های بزرگ مدام داشتند دم از مجازی‌سازی می‌زدند، این شرکت‌های تازه‌کار بودند که عملا به این کار روی آوردند و اقدام به خرید ظرفیت رایانشی و ظرفیتی کردند. اما امروزه شرکت‌های بزرگ خود را ناگزیر از مهاجرت به قلمرو رایانش ابری می‌بینند. انتظار می‌رود در سال ۲۰۱۳، شرکت‌های آی‌تی بزرگ به خرید سرویس‌های ابری روی آورند تا ترافیک کاری خود را با سهولت بیشتری پیش ببرند. در این سال همچنین شاهد مهاجرت بیش از پیش شرکت‌های آی‌تی به حوزه زیرساختار به مثابه سرویس خواهیم بود که همه این موارد در نهایت به گسترش الگوی ابری منجر خواهد شد.

بر سر بازیگران رایانش ابری همان خواهد آمد که بر سر همه جریان سازان  فناوری آمده ! تاریخ تکنولوژی پر از نمونه های کوچک و بزرگی است که در آنها نوآوران، هر دو روی سکه کسب و کار را در عمر تجاری خود دیده اند. طنز تلخ ماجرا اینجاست که گاهی موفقیت مانند رویه شیرین قرصی است که نباید آن را بیش از اندازه مزمزه کرد. چرا که  مغز آن قرص ممکن است توهم آور باشد، توهمی که گاهی باعث به اشتباه افتادن در تشخیص طول عمر پیروزی می شود.
صنعت گوشی های موبایل مثال خوبی است. زمان بسیاری که نوکیا در خلسه پیروزی های خود سپری کرد همان روزهایی بود که اپل، سامسونگ و سایر رقبا   بازی را از بیخ و بن بازتعریف می کردند. بازی جدیدی که در آن برنده همیشگی سابق حالا مدت‌هاست دیگراصلا به بازی گرفته نمی شود.
سرنوشت پیشروان رایانش ابری در گرو همان تشخیص صحیح قطر شیرینی رویه قرص است و درک این حقیقت که در هر لحظه روی منحنی تجاری یا می‌توان بالا رفت یا پایین چرا که قله کوچک‌تر از آن است که تحمل توقف را داشته باشد.

در ادامه برخی از این تحولات را با هم مرور می‌کنیم:
 رایانش عمومی و اپ‌های کسب و کار
شرکت‌هایی که در فهرست هزار شرکت موفق جهان قرار دارند تاکنون دست‌کم چند بار بخت خود را در رایانش ابری عمومی آمازون آزموده‌اند. برخی از آنها اپ‌هایی را در ابر اجرا می‌کنند. حتی شرکت «نسدک» نیز امروزه یکی از مشتریان سرویس آمازون است. با وجود این وقتی بحث به اپ‌های اساسی مرتبط با مراقبت‌های بهداشتی و مالی می‌رسد، بسیاری از این شرکت‌ها عملا هیچ داده یا اپی را در رایانش ابری قرار نمی‌دهند.

شرکت‌هایی مثل «دایبولد»۱ و بانک‌های بزرگ حتی به کارمندان خود اجازه استفاده از سرویس ابری آمازون را نمی‌دهند، چه رسد به نصب آن در ساختار خود. این مساله یک مانع جدی برای سرویس‌های وب آمازون و آزور مایکروسافت است. سرویس وب آمازون سال ۲۰۱۱ با «اوکالیپتوس» قراردادی را به امضا رساند که تسهیلاتی را در اختیار شرکت‌هایی قرار می‌داد که از رایانش ابری خصوصی اوکالیپتوس استفاده می‌کنند.
این تسهیلات برای برخی کارهای خاص طراحی شده بودند. شرکت‌های تازه‌کاری مثل «کلاود ولاستی»۲   مدعی‌اند که می‌توانند بدون هیچ تغییری، ترافیک کاری خود را در سرویس وب آمازون تکثیر و امنیت آن را نیز کاملا تضمین کنند. این یک ادعای بزرگ است؛ ادعایی که باید جدی گرفته شود.

به نظر می‌رسد در سال ۲۰۱۳ شاهد تحقق بیشتر وعده‌هایی از این دست خواهیم بود و هر شرکتی که بتواند با موفقیت رایانش عمومی را به یک منبع ذخیره امن و مطمئن برای اپ‌های منظم تبدیل کند، پول پارو خواهد کرد.

بنابراین غول‌های نرم‌افزاری بزرگ مثل مایکروسافت و VMware باید ثابت کنند که با ارائه فناوری ابری هم از یک سو درصدد حفظ مشتری‌های قدیمی خود هستند و هم ارائه یک چشم‌انداز جدید.

شکست یا پیروزی اچ‌پی
در طول چند سال گذشته، همه قطب‌های سخت‌افزاری بزرگ مثل «دل»، «ایی‌ام‌سی»۳ ، « هلوت-پاکارد» ۴ و آی‌بی‌ام همه تلاش خود را کرده‌اند تا حضور خود را در جهان جدید که در آن رایانش ابری عملا برندهای سخت‌افزاری را به معرض نابودی کشانده، سراپا بمانند.

اچ‌پی در سال ۲۰۱۳ در کانون توجهات است. «مگ وایتمن» مدیرعامل اچ‌پی از سرمایه‌گذاران این شرکت خواهش کرده است تا چندین سال صبوری کنند.
هنوز معلوم نیست آیا آنها به این درخواست پاسخ مثبت بدهند یا خیر. اچ‌پی بعد از سال‌ها مدیریت بحران و تصمیم‌های غلط به خصوص این اواخر با خرید بحث‌برانگیز «اوتانومی» دچار بن‌بست شده است.
خرید ۱/۱۱ میلیارد دلاری اوتانومی قرار بود در زمینه رایانش ابری به کمک اچ‌پی بیاید اما با قطعیت می‌توان گفت این اتفاق نیفتاده است. حالا که اچ‌پی «اوپن استک» خود را بر اساس رایانش ابری راه انداخته، باید ببینیم آیا مشتریان این شرکت که هنوز هم بسیار فراوان هستند، از اعتماد کافی برای مهاجرت به حوزه ابری برخوردارند یا خیر. اگر این اتفاق نیفتد، این شرکت به مسیر دیگری خواهد افتاد.

اوپن استک، مستقل یا وابسته
حالا که «رک اسپیس» از نقش پدرسالارانه خود به عنوان حامی رک استاک عقب نشسته و به یک نهاد نظارتی برای فروشندگان تبدیل شده، به نظر می‌رسد زمان آن رسیده تا ببینیم آیا اوپن استک گام‌های لازم را برای رقابت در زمینه رایانش ابری عمومی با سرویس‌های وب آمازون و همین‌طور دیگر گزینه‌های متن‌باز مثل کلاوداستک، اوکالیپتوس و «اوپن نبولا»۵ برداشته است یا خیر.

۲۰۱۲ یک سال بسیار خوب برای اوپن استک بود و اچ‌پی، «اینترنپ»، رد هت و رک اسپیس هر کدام به اوپن استک ابری روی آوردند. «نبولا» کم‌کم به لحاظ به دسترسی عمومی خود را به اوپن استک نزدیک می‌کند.
البته گزینه‌های دیگری نیز در راه هستند از جمله «کلاوداسکیلینگ آمازون»۶ و «ابر خصوصی گوگل»۷٫  منتظر باشید تا ارائه‌کنندگان دیگر نیز سرویس‌هایی را بر اساس اوپن استک طراحی و ارائه کنند.

هرچند بسیاری اعلام کرده‌اند که اوپن استک بسیار دیر وارد بازار شده است اما  باید به خاطر داشت که با وجود همه پیشرفت‌ها و ظهور اپ‌های جدید در سال گذشته، ما هنوز در روزهای نخستین رایانش ابری قرار داریم. در این حوزه، هر اتفاقی می‌تواند بیفتد. بعید نیست در آینده برخی شرکت‌ها سر برآورند که به آمازون سرویس دهند.

زیرساختار، چیزی فراتر از چهار دیوار مرکز داده‌ها
در سال ۲۰۰۸، گوگل ایده‌ای را مطرح کرد که بر اساس آن هر رایانه یک مرکز داده تلقی می‌شد اما با راه افتادن مرکز داده «اسپنر»۸ که محتویات پنج مرکز داده را با هم هماهنگ می‌کرد، ما وارد حوزه جدیدی از زیرساختار شدیم که هدف اصلی آن پشتیبانی از سرویس‌های وب دلخواه بود. امروزه مرکز داده‌ها دیگر صرفا یک رایانه نیستند بلکه شبکه‌ای از رایانه‌ها هستند که مراکز داده‌های مختلف را به هم وصل می‌کنند. امروزه فقط گوگل نیست که این‌‌گونه فکر می‌کند.

نت‌فلیکس یک کاربر عمده ابر آمازون و یکی از بزرگ‌ترین درایورهای ترافیک است که شبکه‌های خود را تا حدی گسترش داده که هر کاربر با دستگاه خود می‌تواند وارد شبکه شود. فیس‌بوک یک تلاش مشابه عملی دیگر در این زمینه است. این شرکت‌ها با اجاره فیبرها، زیرساختارهای خود را گسترش می‌دهند. ما در آینده شاهد اجاره‌هایی بیشتر در این زمینه خواهیم بود. اپراتورهای مرکز داده‌ها باید در ارائه زیرساختارهای خود فراتر از مرکز داده‌های قدیمی عمل کنند و منعطف‌تر باشند.

 نرم‌افزارهای ساده
شبکه‌های نرم‌افزاری، شعار سال ۲۰۱۲ بود اما در آینده شاهد ظهور منابع ذخیره و مرکز داده‌های نرم‌افزاری خواهیم بود. ایده مرکزی این روند، انعطاف‌پذیری شبکه، منبع ذخیره و مرکز داده‌هاست،  همان چیزی که فرآیند مجازی‌سازی برای رایانش ابری ایجاد کرده است. شما نمی‌توانید اپ‌های خود را از سرور جدا کنید اما رایانش ابری مثل هر حوزه جدید دیگر باعث پراکندگی فروشندگان سرویس‌ها می‌شود و ما شاهد ظهور بازاریاب‌های فراوانی در زمینه شبکه‌های نرم‌افزاری خواهیم بود