نگاهی برفناوری های نوین سوييچ‌های نوری

گروهی از پژوهشگران آزمايشگاه الکترونيک انستيتوی فناوری ماساچوست، MIT، با همکاری محققان دانشگاه هاروارد و دانشگاه فناوری ويِنا جزيياتی از طرح و تلاش‌های خود برای ساخت يک سوييچ نوری يا اپتيکال را منتشر کردند.

 به گزارش شبکه خبری دولت الکترونیک ، گروهی از پژوهشگران آزمايشگاه الکترونيک انستيتوی فناوری ماساچوست، MIT، با همکاری محققان دانشگاه هاروارد و دانشگاه فناوری ويِنا جزيياتی از طرح و تلاش‌های خود برای ساخت يک سوييچ نوری يا اپتيکال را منتشر کردند. اين سوييچ نوری را می‌توان با يک ذره منفرد فوتون کنترل کرد و اين بدان معنی است که پرتوهای نور می‌توانند با يکديگر تعامل داشته‌باشند. اهميت پديده مذکور در اين است که فوتون‌ها در حالت عادی چنين رفتاری از خود بروز نمی‌دهند و اگر دو ذره فوتون در خلاء با هم مواجه شوند يکديگر را ناديده می‌گيرند و از کنار هم رد می‌شوند. گروه پژوهشی فوق سوييچ نوری را با يک ترانزيستور الکترونيکی مقايسه می‌کند چون اگر اين طرح به بار بنشيند، همانطور که ترانزيستورهای الکترونيکی لامپ‌های خلاء را از قلمرو کامپيوترها کنار گذاشته و اين صنعت را متحول کردند، سوييچ‌های نوری نيز خواهند توانست چنين نقش پررنگی را ايفا کنند. سامانه پيشنهادی آن‌ها مثل يک تشديدگر يا رزونانسور نوری عمل می‌کند و دارای دو آينه با قدرت بازتاب بسيار بالا است که در کنار هم يک سوييچ را تشکيل می‌دهند. ولادان وولتيک، استاد فيزيک آزمايشگاه لستر وولف دانشگاه MIT  می‌گويد، «اگر فقط يک آينه داشتيد، تمام نور برمی‌گشت. وقتی دو آينه داشته‌باشيد، چيز خيلی شگفت‌انگيزی رخ می‌دهد.» چون وقتی سوييچ در وضعيت روشن باشد پرتو نور می‌تواند از هر دو آينه بگذرد و وقتی سوييچ در وضعيت خاموش باشد، شدت نور تا حدود 80 درصد کاهش می‌يابد. رمز کار در نحوه استقرار آينه‌ها است؛ چون آينه‌ها طوری کنار هم قرار می‌گيرند که فاصله‌شان از هم برابر طول موج نور باشد. پژوهشگران می‌گويند، اين يافته‌های تجربی می‌تواند راه را برای عملياتی کردن محاسبات نوری هموار کند. در محاسبه نوری، الکترون‌های يک تراشه کامپيوتری با فوتون‌ها جايگزين می‌شوند و در نتيجه کامپيوترهای نوری هم خنک‌تر کار می‌کنند و هم انرژی بسيار کمتری را به گرما تبديل می‌کنند.

تهیه و تنظیم : مهدی حیدرپور

منبع : بيت-تک